29 maart vertrokken we aan boord van Hr Ms Zuiderkruis naar zee. eenmaal op zee begonnen we met vliegoperaties.
31 maart stond 's avonds een vlucht geplanned en omdat de HOD van de Zuiderkruis mee wilde vliegen werd de HOD, Rob Beenhakker, door leden van de BVP in een dompelpak geholpen en voorzien van zwemvest en helm.
Hij nam de plaats in van de Tacco, die achterbleef, voorin achter de radar.
De kist ging in take off en wij, leden van de BVP trokken ons terug in het kantoor van de BVP waar we even later opeens een melding kregen van de HDO dat de kist van de radar was verdwenen. Dat was even schrikken en even later werd op het schip groot alarm gemaakt en de zoekactie wordt gestart.
Gelukkig werden er signalen opgepikt en na een tijdje werden de vlieger Peter Rozendaal en de sensor operator Theo Schreurs gelokaliseerd. Een schouw werd tewatergelaten en geprobeerd werd de mensen op te pikken.
Dit ging duidelijk niet gemakkelijk want men kreeg de drenkelingen niet aan boord. Ik zag terwijl ze Peter binnen probeerden te slepen dat de schouw afdreef naar Theo waarbij de schroef toch heel dicht bij het hoofd van Theo kwam.
Uiteindelijk zijn ze toch aan boord geholpen waar ze, behoorlijk onderkoeld door het koude zeewater naar de ziekenboeg zijn gebracht.
Daarna werd de zoekactie voortgezet om de HOD te vinden. Na lang zoeken is de zoekactie afgebroken.
Na het localiseren van de heli een maand later werd daarin de HOD aangetroffen die klem bleek te hebben gezeten door de radar indicator.
Ik wil wel melden dat de bemanning van de Zuiderkruis vanaf het begin van onze detachering bijzonder gastvrij en hulpvaardig was en na het ongeluk ons heel goed hebben gesteund.
Eenmaal weer terug aangekomen in Norfolk kwam de onderzoekscommissie aan boord en werden we ondervraagd en de administratie in beslag genomen en gekontroleerd. Ik heb echter nooit de indruk gehad dat men dacht aan verkeerd onderhoud. Er gaat toch wel heel wat door je heen als de heli waar je voor verantwoordelijk bent gecrashed is.
De vlieger, sensop en leden van de BVP zouden terug vliegen naar Nederland maar omdat Hr Ms Callenburgh geen gekwalificeerde scheepsvliegploeg had werden Peter van de Reep en ik (twee vrijgezellen) gevraagd om de reis aan boord van de Callenburgh voort te zetten om toch vlieg operaties te kunnen uitvoeren en de helicopter van Hr Ms van Speyck te kunnen ontvangen.
Omdat de volgende havens Baltimore, New York en Halifax waren hoefden we daar niet lang over na te denken.
Konden we ook eens het leven van boerenacht gasten ervaren.
 |
| Uit het herinneringsboek FLY RIGHT FLY LYNX. |
 |
| De laatste foto van de 275 aan boord van Hr Ms Zuiderkruis |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten